Bajka o kruku i dzbanie

Artur Oppman

Raz kruk spragniony
ujrzał dzban do połowy wodą wypełniony.

O zaradności i sprycie. Na podstawie bajki Ezopa.

Opracowanie: © Piotr P. Walczak

Od wielu miesięcy z nieba nie spadła ani jedna kropla deszczu. Zwierzęta dawno wyniosły się z okolicy w poszukiwaniu wody i pożywienia. Został tylko jeden Kruk, który miał zwichnięte skrzydło i nie mógł latać. Dreptał więc i podskakiwał, od czasu do czasu pomagając sobie zdrowym skrzydłem.

Kruk od dawna nie miał nic w dziobie, a najbardziej dokuczało mu pragnienie. Czuł, że opuszczają go siły i poruszał się coraz wolniej, chowając się w cieniu przed palącym słońcem.

Znalazł w końcu Dzban. Zajrzał do niego i oniemiał z wrażenia. Dzban do połowy napełniony był wodą. Natychmiast wsadził doń dziób, ale wody nie sięgnął. Dzban miał wąską szyję i ptak nie mógł przecisnąć przez nią głowy.

Czarne ptaszysko zaczęło chodzić wokół naczynia, stukać w niego dziobem, ale Dzban stał niewzruszony i ani myślał podzielić się z Krukiem swoją zawartością.

Nagła myśl olśniła nagle upierzoną głowę. Podniósł z ziemi mały kamyk i wrzucił go do Dzbana. Plusk wody zadzwonił przyjemnie i ptak już miał pewność, co dalej robić. Zbierał leżące wokół kamyki i wrzucał je do naczynia. Nawrzucał ich w końcu tak wiele, że woda podniosła się do samej krawędzi naczynia, tak że Kruk w końcu ugasił pragnienie.

Sprytem i rozumem, możemy rozwiązać swoje problemy.

K O N I E C

luty, 2023

Mam nadzieję, że bajka Ci się podobała 🙂 Zapraszam do czytania innych opowieści z tej strony. Jeśli chcesz dorzucić cegiełkę do jej rozwoju, możesz kupić moją bajkę „Herbus Poziomka” w wersji drukowanej, jako e-book lub audiobook. Pozdrawiam, Piotr Walczak

Tak Piotrze, kupuję!